Πορώδεις προσροφητικές ιδιότητες!

Το προσροφητικό πορώδες υλικό είναι ένα στερεό υλικό που μπορεί να προσροφήσει αποτελεσματικά ορισμένα συστατικά από αέριο ή υγρό, τα οποία έχουν μεγάλη ειδική επιφάνεια, κατάλληλη δομή πόρων και δομή επιφάνειας και ισχυρή ικανότητα προσρόφησης για προσροφητικά. Έχουν εξαιρετική προσρόφηση και μηχανικές ιδιότητες.

Η ικανότητα προσρόφησης ενός προσροφητή προέρχεται κυρίως από το πορώδες του και από τον μεγάλο αριθμό ενεργών θέσεων προσρόφησης που παράγονται από την υψηλή ειδική επιφάνεια. Όταν όλες οι ενεργές θέσεις στο προσροφητικό είναι κατειλημμένοι, η ικανότητα προσρόφησης φτάνει τον κορεσμό. Εάν το προσροφητικό καταλαμβάνει τις ενεργές θέσεις, αυτή η διαδικασία είναι αναστρέψιμη και ονομάζεται προσροφητικός κορεσμός. Απαιτεί τη θέρμανση, την αποσυμπίεση και άλλες μεθόδους αναγέννησης για την αποκατάσταση της απόδοσης προσρόφησης του ήδη κορεσμένου προσροφητικού. Εάν η ουσία που καταλαμβάνει την θέση προσρόφησης δεν είναι η προσροφητική, αλλά άλλες ουσίες που είναι δύσκολο να αποσπαστούν από τη θέση προσρόφησης, η προσρόφηση είναι μη αναστρέψιμη και ο προσροφητής δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται προσροφητική δηλητηρίαση.

Η ικανότητα προσρόφησης των προσροφητικών έχει ένα ανώτατο όριο και διαφορετικά προσροφητικά έχουν διαφορετική ανοχή στο νερό. Για παράδειγμα, τα ξηραντικά χλωριούχου ασβεστίου μπορούν να απορροφήσουν την υγρασία από το περιβάλλον και να διαλύονται σταδιακά υπό συνθήκες φυσιολογικής υγρασίας, αλλά η εμβάπτιση απευθείας στο νερό θα διαλύεται άμεσα και δεν μπορεί να «καταγράψει» την υγρασία. Η συνηθισμένη γέλη σιλικόνης έχει καλή επίδραση στην προσροφητική υγρασία σε περιβάλλοντα υψηλής υγρασίας, αλλά η εμβάπτιση στο νερό μπορεί να προκαλέσει υπερβολική και ταχεία απορρόφηση νερού, οδηγώντας σε ρωγμές. 5Α Μοριακό κόσκινο μπορεί να διαχωρίσει το άζωτο και τους υδρατμούς στον αέρα, αλλά έχει ιδιαίτερα ισχυρή ικανότητα προσρόφησης για νερό. Σε περιβάλλοντα υψηλής υγρασίας, απορροφά γρήγορα το νερό και κορεστεί, επηρεάζοντας σοβαρά την αποτελεσματικότητα του διαχωρισμού του για άλλες ουσίες.